Οι κύριοι λόγοι που δεν παίρνουμε αποφάσεις

Πόσες φορές μας έχει τύχει να πρέπει να πάρουμε μια απόφαση αλλά να μην μπορούμε;
Πόσες φορές αναβάλλουμε τις αποφάσεις που ΞΕΡΟΥΜΕ πως πρέπει να πάρουμε;
Ποια είναι η διαφορά μεταξύ των καλών ηγετών και του υπόλοιπου κόσμου;

Παρακάτω θα αναλύσουμε γιατί συμβαίνουν αυτά και το τι μπορείς να κάνεις για να το μειώσεις ή να σταματήσεις να το κάνεις αυτό.

Όμως, ας ξεκινήσουμε με το τελευταίο:
Η διαφορά μεταξύ των καλών ηγετών και του υπόλοιπου κόσμου

Είναι με λίγα λόγια το πόσο ενδίδουν στους φόβους τους ή όχι.

Και αυτό φαίνεται στο πόσο γρήγορα παίρνουν τις αποφάσεις τους.

Δε μιλάμε για βιαστικές αποφάσεις εδώ.

Κύριο γνώρισμα των καλών ηγετών (και μιας ελκυστικής προσωπικότητας) είναι η “Παρουσία” = το να βρίσκονται στο παρόν.

Όταν βρίσκεσαι στο παρόν, μαγικά πράγματα αρχίζουν να συμβαίνουν:

Η επικοινωνία σου με τους άλλους ανθρώπους είναι πολύ πιο αποδοτική.
“Διαβάζεις” καλύτερα τον κόσμο, τις αντιδράσεις του, τις σκέψεις του, και μπορείς να δράσεις αναλόγως.
Γίνεσαι πιο αρεστός απ’τους άλλους και τους επηρεάζεις περισσότερο.
Είσαι περισσότερο ήρεμος, παρατηρείς και βλέπεις περισσότερα – ευκαιρίες, λύσεις και επιλογές.
Φοβάσαι και αγχώνεσαι λιγότερο – και τα δύο είναι παιχνίδια ενός μυαλού που βρίσκεται στο παρελθόν ή στο μέλλον – και όχι στο παρόν.
Παίρνεις καλύτερες αποφάσεις γιατί δεν αφήνεις το παρελθόν και το μέλλον να σου θολώσουν τη σκέψη – βλέπεις τα τωρινά δεδομένα και απαντάς καταλλήλως σε αυτά.

Έτσι, καταλήγουμε στη βασική διαφορά των καλών ηγετών: ζυγίζουν τις επιλογές τους και παίρνουν αποφάσεις γρήγορα.

Αυτός είναι ο ρόλος τους εξάλλου.

Το να ζυγίζεις τις επιλογές σου και να παίρνεις μια καλή απόφαση γρήγορα και υπό πίεση, είναι μία ΙΚΑΝΟΤΗΤΑ.

Πώς όμως χτίσαν μια τέτοια ικανότητα;

Σαν οποιαδήποτε άλλη ικανότητα.

Την εκπαίδευσαν, “έφαγαν τα μούτρα τους”, σίγουρα πήραν και (ΠΟΛΛΕΣ) λάθος αποφάσεις, όμως μάθανε, και κάθε φορά παίρναν όλο και καλύτερες.

Τι είναι αυτό, όμως, που σε εμποδίζει να γίνει σαν αυτούς;

Και εδώ ερχόμαστε στους 4 κύριους λόγους για τους οποίους αναβάλλουμε συνεχώς το να πάρουμε κάποια απόφαση:
Οι 4 λόγοι που αναβάλλουμε τις αποφάσεις μας

Πολλές φορές μας έχει τύχει να αποφεύγουμε να πάρουμε κάποια απόφαση.

Δεν είναι κάτι καινούριο.

Όλοι οι άνθρωποι το κάνουν και πάντα το κάνανε.

Και αυτό οφείλεται σε 4 κύριους φόβους που θα πρέπει κάποιος να ξεπεράσει ή να μάθει να διαχειρίζεται, εάν θέλει να παίρνει γρηγορότερες και καλύτερες αποφάσεις:
α. Φόβος Λάθος Επιλογής

Φοβόμαστε ότι θα κάνουμε την λάθος επιλογή.

Και γι’αυτό το λόγο παραμένουμε στάσιμοι, προτιμώντας έτσι, συνειδητά ή μη, να μην κάνουμε καμία επιλογή. Όμως,

Η μόνη αποτυχία, είναι η αποτυχία του να πάρουμε μια απόφαση και να παραμεινουμε στασιμοι.

Το να μην παίρνεις μια απόφαση, είναι και αυτό από μόνο του μια απόφαση – και μια μορφή αναβλητικότητας.

Περιμένεις “την κατάλληλη στιγμή”, ή την “όρεξη” να σου’ρθει.

Όμως στην πραγματικότητα, απλά φοβάσαι να πάρεις μια απόφαση.
β. Αβεβαιότητα για το “Τι θα σημαίνει” η απόφαση

Άλλες φορές δεν παίρνουμε μια απόφαση, γιατί δεν ξέρουμε πώς θα εξελιχθούν τα πράγματα, και τι θα γίνει εάν επιλέξουμε αυτό ή το άλλο.

Το θέμα όμως είναι ότι ποτέ δεν θα είμαστε 100% βέβαιοι τι θα σημαίνει αυτό ή το άλλο.

Πάντα παίρνουμε τις αποφάσεις μας βάσει πιθανοτήτων – μας φαίνεται πιο πιθανό να συμβεί αυτό ή εκείνο.

Οπότε η επιλογή θα πρέπει να γίνει με βάση τις μεγαλύτερες πιθανότητες.

Αναγνωρίζοντάς αυτό, καταλαβαίνουμε ότι όλες οι αποφάσεις του παρελθόντος μας, είχανε ληφθεί βάσει πιθανοτήτων.

Πόσες φορές έχουμε πει “όχι ρε φίλε, έπρεπε να έχω διαλέξει το άλλο!”

Προφανώς και δεν θα μπορούσαμε τότε να προβλέψουμε όλα αυτά που θα γίνονταν στη συνέχεια και πιο θα ήταν “σωστό”. Και κάναμε αυτό που πιστεύαμε.

Καθυστερούμε γιατί πιστεύουμε ότι εάν αφήσουμε τα πράγματα να εξελιχθούν από μόνα τους, θα διακρίνουμε καλύτερα ποια είναι η καλύτερη απόφαση και θα την πάρουμε τότε.

Κάτι το οποίο δυστυχώς γίνεται πολύ πολύ σπάνια, και έτσι οδηγούμαστε στη στασιμότητα.
Αντίδοτο για (α) και (β):

“Εάν πάρω τη λάθος επιλογή, ποιο είναι
(1) το χειρότερο δυνατό,
(2) το πιο πιθανό και
(3) το καλύτερο δυνατό σενάριο;”

Κάνε μια λίστα με τα χειρότερα που μπορούν να συμβούν, και πώς μπορείς να τα ελαχιστοποιήσεις, τι μπορείς να κάνεις τότε.

Τις περισσότερες φορές, το χειρότερο που μπορεί να συμβεί είναι ΤΙΠΟΤΑ. Καλά διάβασες.

Τις περισσότερες φορές, το χειρότερο που μπορεί να συμβεί είναι ΤΙΠΟΤΑ.

Να παραμείνεις εκεί που ήσουν, και απλά να μην υπάρξει βελτίωση, να έχεις χάσει λίγο χρόνο ή/και μηδαμινά χρήματα και να έχεις πάρει ένα μάθημα βλέποντας κάτι αν λειτουργεί ή όχι.

Αυτό μπορεί να είναι και το πιο πιθανό.

Όμως στην καλύτερη;

Πες ότι σου αυξάνει τα κέρδη κατά ένα 5% το μήνα. Διόλου άσχημο.

Ή ότι δεν κερδίζεις τίποτε άμεσα, αλλά ότι έχει πολύ καλύτερες προοπτικές από αυτές που έχεις ήδη (στην τώρα δουλειά / σχέση / θέση κλπ)

Είναι αυτή η περίπτωσή σου;

Αν ναι, τότε συνειδητοποίησέ το, και προχώρα.

Θέσε ένα χρονικό περιθώριο (πχ 1 ώρα ή 1 εβδομάδα, ανάλογα με το πόσο κρίνεις απαραίτητο).

Μάζεψε όλες τις πληροφορίες που μπορείς.

Βάλ’τις κάτω στο χαρτί εάν είναι σημαντική απόφαση (γιατί το μυαλό μας τείνει να μπαίνει σε αιώνιους κύκλους).

Και πάρε μια απόφαση.

Το να το αναβάλλεις δεν αλλάζει τίποτα πέρα απ’το ότι χάνεις τον χρόνο σου, και πιθανές ευκαιρίες/αποτελέσματα που θα είχαν προκύψει αν το είχες ήδη ξεκινήσει.
γ. Μας λείπει η εκπαίδευση της ικανότητας λήψης αποφάσεων.

Ο μόνος τρόπος να ενδυναμώσουμε αυτή την ικανότητα, είναι όπως και κάθε άλλη: χρησιμοποιώντας τη όσο πιο συχνά γίνεται.

Χρησιμοποίησε την ικανότητα αυτή όσο πιο συχνά γίνεται!

Πρέπει να αρχίσουμε να παίρνουμε συνειδητά περισσότερες αποφάσεις.

Σίγουρα πολλές θα είναι λάθος.

Όμως ακόμα και αυτό είναι πολύ προτιμότερο από το να μείνουμε στάσιμοι.

Οι λάθος αποφάσεις μας θα είναι αυτές που θα μας διδάξουν.

Όσο εκπαιδεύουμε την ικανότητα της αποφασιστικότητας και όσο περισσότερες αποφάσεις παίρνουμε, τόσο περισσότερο θα μαθαίνουμε να τις παίρνουμε πιο γρήγορα και να είναι πιο σωστές, βασισμένες στην πείρα που θα προσκομίζουμε καθ’οδόν.

“Η καλή κρίση είναι το αποτέλεσμα της εμπειρίας, και η εμπειρία είναι το αποτέλεσμα της κακής κρίσης.”
~Mark Twain~
Αντίδοτο:

Εκπαιδεύσου από τις απλές, μικρές, καθημερινές επιλογές, και παίρνε γρήγορα αποφάσεις.

Άρχισε να παίρνεις όλο και περισσότερες μικρές αποφάσεις για να χτίσεις αυτόν τον “μυ” (/ικανότητα).
δ. Αίσθημα Υπερφόρτωσης

Τελευταίος λόγος που δεν αποφασίζουμε, είναι ότι πολλές φορές αισθανόμαστε υπερφορτωμένοι, γιατί μας φαίνεται σαν ένα “τεράστιο βήμα” ή “μεγάλη αλλαγή” από τα συνηθισμένα.

Δεν ξέρουμε από που να πρωτο-ξεκινήσουμε, και γι’αυτό δεν ξεκινάμε καθόλου, και χανόμαστε σε ανούσιες λεπτομέρειες που απλά πιστεύουμε ότι θα μας κερδίσουν λίγο χρόνο, μέχρι να “μαζέψουμε το κουράγιο” να πάρουμε την απόφαση, ή μέχρι να “αισθανόμαστε έτοιμοι” ή να έρθει η “σωστή στιγμή”.

Εν ολίγοις, το αφήνουμε εντελώς στην τύχη και τις συγκυρίες και πιστεύουμε στα θαύματα.
Αντίδοτο:

Σπάσε το “μεγάλο βήμα” σε μικρότερα.

Θες να βρεις μια ισορροπία, που να μην είναι άπειρα μικρά και χαθείς ακόμα περισσότερο, αλλά και ούτε πολύ μεγάλα που να σου φαίνονται ακατόρθωτα.

Σωστή τεμάχιση = μεγαλύτερη κινητοποίηση περισσότερα αποτελέσματα.

Αυτό που χρειαζόμαστε είναι ένα σύστημα/τρόπο σκέψης, μια νοοτροπία, που θα μας κάνει να εστιάζουμε στα αποτελέσματα που θέλουμε, αντί για τη (άσκοπη) δραστηριότητα.

Το ότι είσαι απασχολημένος δε σημαίνει ότι είσαι και παραγωγικός.

Θες να παράγεις ωφέλιμα αποτελέσματα μακροχρόνια.

Εν ολίγοις, γίνε πιο προσανατολισμένος στους στόχους σου (goal-oriented).

Άρχισε να κυνηγάς τα αποτελέσματα, και ξεκίνα απ’τα μικρά αποτελέσματα και στόχους.

πηγή. ΝSM