Γιατί είναι άβολη η αλλαγή; Απλώς διότι δεν ξέρουμε τον εγκέφαλό μας!

Όλοι το ξέρουμε με τον ένα ή τον άλλο τρόπο: η αλλαγή μπορεί να είναι ιδιαίτερα άβολη και αγχωτική και ειδικά εάν αφορά τη δουλειά μας. Κατανοώντας όμως τη νευροεπιστήμη πίσω από τη συμπεριφορά μας το πως και το γιατί το μυαλό μας λειτουργεί με τον τρόπο που λειτουργεί, αποκτάμε επίγνωση του τι ακριβώς συμβαίνει εκείνες τις στιγμές αβεβαιότητας και πως μπορούμε να τις διαχειριστούμε καλύτερα.

Εάν θέλουμε να λειτουργούμε με τον καλύτερο δυνατό τρόπο, ο εγκέφαλός μας χρειάζεται συγκεκριμένα πράγματα. Ποια είναι αυτά;
Σύμφωνα με τη συγγραφέα του νέου βιβλίου “Neuroscience for Organizational Change”, Hilary Scarlett, είναι τα εξής:

Η ανάγκη μας για κοινωνική επαφή,

Από την αρχή της ζωής μας έχουμε μία ισχυρή ανάγκη για κοινωνική σύνδεση. Μάλιστα, αυτό το κίνητρο προς τη σύνδεση είναι τόσο δυνατό, που σε περιπτώσεις κοινωνικού πόνου ή δυσφορίας, όπως έχει αποδειχθεί, ο εγκέφαλός μας αντιδρά παρόμοια με περιπτώσεις που βιώνουμε σωματικό πόνο, σύμφωνα με έρευνα του νευροεπιστήμονα και κοινωνικού ψυχολόγου Matthew Lieberman.

Επιπλέον, το προεπιλεγμένο δίκτυο του εγκεφάλου, το οποίο αποτελείται από διάφορες περιοχές που αλληλεπιδρούν μεταξύ τους κατά τη διάρκεια στιγμών άγρυπνης ανάπαυσης –όπως η ονειροπόληση, όταν σκεφτόμαστε άλλους ή συλλογιζόμαστε το παρελθόν ή το μέλλον- δεν είναι μόνο ο τρόπος σκέψης στον οποίο στρεφόμαστε περισσότερο, αλλά είναι και στενά συνδεδεμένο με τις κοινωνικές μας σχέσεις και την κατανόηση των άλλων.

«Το προεπιλεγμένο δίκτυο μας οδηγεί να σκεφτόμαστε σχετικά με τους εγκεφάλους των άλλων –τις σκέψεις, τα συναισθήματά και τους στόχους τους» γράφει ο Lieberman στο βιβλίο του “Social: Why Our Brains Are Wired to Connect”».

Εάν αρνηθούμε στον εγκέφαλό μας αυτή την αίσθηση της σύνδεσης, είτε στην προσωπική, είτε στην επαγγελματική μας ζωή, τότε απαρνούμαστε μία θεμελιώδη ανάγκη μας.

Αυτή η πρόσθετη επιβεβαίωση από το κοινωνικό μας δίκτυο είναι ιδιαίτερα σημαντική σε στιγμές αλλαγής και αβεβαιότητας. «Έχουμε υποτιμήσει πάρα πολύ την ανάγκη μας για κοινωνική σύνδεση, την ανάγκη μας να αισθανόμαστε μέρος της ομάδας» λέει η Hilary Scarlett. «Το ξέρουμε αυτό στις προσωπικές μας ζωές, αλλά κατά κάποιο τρόπο δεν το αναμένουμε πλέον στη δουλειά μας και το αφήνουμε στην άκρη».

Ο εγκέφαλός μας λαχταρά πληροφορίες

Όλοι έχουμε ακούσει το γνωμικό «τα κακά νέα είναι καλύτερα από τα καθόλου νέα». Υπάρχουν επιστημονικά ευρήματα που στηρίζουν αυτόν τον ισχυρισμό. Για παράδειγμα η πρωταρχική μελέτη του 1992, η οποία μέτρησε τα επίπεδα φόβου των ανθρώπων στους οποίους είχε ειπωθεί ότι θα τους γίνει ηλεκτροσόκ. Οι ερευνητές διαπίστωσαν, ότι ότι οι άνθρωποι που ήξεραν ότι θα δεχθούν ηλεκτροσόκ, αλλά δε γνώριζαν εάν αυτό θα ήταν ήπιο ή έντονο, παρουσίασαν υψηλότερα επίπεδα φόβου, από εκείνους που γνώριζαν με βεβαιότητα ότι θα δέχονταν ένα πιο έντονο ηλεκτροσόκ.

«Η επιθυμία για σαφήνεια είναι συνεπής με ένα υποβόσκων κίνητρο για απλότητα και νόημα», γράφουν οι ερευνητές του Carnegie Mellon, Russell Golman και George Loewenstein. «Η αποστροφή που αισθάνονται οι άνθρωποι προς την αβεβαιότητα, αντανακλάται στις νευρικές αποκρίσεις στον πρόσθιο φλοιό προσαγωγίου, τη νησίδα (insula) και την αμυγδαλή. Εκδηλώνεται επίσης και με φυσιολογικές αντιδράσεις».

Ως εκ τούτου, η αναζήτηση πληροφοριών όταν αντιμετωπίζουμε αβεβαιότητα, είναι ένας ζωτικής σημασίας τρόπος με τον οποίο μπορούμε να προσαρμοστούμε καλύτερα στην αλλαγή. «Αυτό που είναι άβολο και ενοχλητικό, είναι αυτά τα μικρά κομμάτια πληροφορίας που λείπουν. Εάν δώσεις στους ανθρώπους αυτές τις πληροφορίες, τότε ο εγκέφαλος ηρεμεί» λέει η Hilary Scarlett.

Ένας απλός τρόπος για να το κάνουμε αυτό σε καθημερινή βάση, είναι να κάνουμε μία λίστα αυτών που ξέρουμε ότι χρειάζεται να κάνουμε μέσα στην ημέρα μας, θέτοντας προτεραιότητες. Αυτό μας δίνει μία αίσθηση ελέγχου, αντί να αισθανόμαστε ότι παρασυρόμαστε από τη ροή άλλων στο περιβάλλον μας.

Φροντίδα του σώματος πρώτα

Η λήψη αποφάσεων συνήθως συνδυάζεται με στιγμές αλλαγής στις ζωές μας. Και η λήψη αποφάσεων συνεπάγεται μία αποστράγγιση ενέργειας, την οποία εύκολα υποτιμούμε. Υπάρχουν όμως απλά πράγματα που μπορούμε να κάνουμε, για να βοηθήσουμε να βελτιωθεί η ικανότητά μας να διαχειριζόμαστε τέτοιες στιγμές αβεβαιότητας.

«Οι εκτελεστικές λειτουργίες μπορούν να αποκατασταθούν και η νοητική κόπωση να ξεπεραστεί, με παρεμβάσεις όπως το να βλέπουμε σκηνικά φύσης, μία σύντομη ανάπαυση, ένα ερέθισμα που μας δίνει θετική διάθεση και αύξηση των επιπέδων γλυκόζης στον οργανισμό μας» γράφουν οι ερευνητές σε σημαντική μελέτη, που ερεύνησε ποιοι παράγοντες παίζουν ρόλο στο πώς λαμβάνονται οι δικαστικές αποφάσεις.

«Εάν πρέπει να λάβεις μία μεγάλη απόφαση, ο ύπνος είναι πραγματικά σημαντικός για τον εγκέφαλο. Αυτή η δυνατότητα να σταματήσεις, να κάνεις παύση και να ανταποκριθείς έπειτα, αντί απλώς να αντιδράσεις πολύ γρήγορα στα πράγματα» λέει η Hilary Scarlett. «Ξεχνάμε πόσο πολλή ενέργεια μας απορροφά η λήψη αποφάσεων. Η επίδραση του να μην έχει κοιμηθεί κάποιος επαρκώς, είναι το αντίστοιχο του να πάει στη δουλειά του μεθυσμένος, παρότι ακόμα δεν το βλέπουμε αυτό».


πηγή.sofokleousin.gr