Ο ρόλος των προβιοτικών σε συνεργασία με τα φλαβονοειδή στην αντιμετώπιση της γρίπης.

Εκτιμάται ότι κάθε χρόνο υπάρχουν 31,4 εκατομμύρια επισκέψεις στα εξωτερικά ιατρεία ασθενών και περίπου 200,000 νοσηλείες λόγω γρίπης μόνο στην Αμερική.
Κατά μέσο όρο, το 5 με 20 τοις εκατό από τους κατοίκους περνούν τη γρίπη κάθε χρόνο. Η γρίπη είναι επίσης υπεύθυνη για περίπου 3.000 έως 49.000 θανάτους στις ΗΠΑ κάθε χρόνο. Αυτό μεταφράζεται σε περίπου 10,4 δισεκατομμύρια δολάρια ετησίως σε άμεσα ιατρικά έξοδα και 16,3 δισεκατομμύρια δολάρια σε απώλεια κερδών ετησίως.

Η μέχρι τώρα έρευνα έχει καταλήξει στο συμπέρασμα ότι το μικροβίωμα του εντέρου μπορεί να διαδραματίσει κάποιο ρόλο στη καταπολέμηση των λοιμώξεων, αλλά ποτέ δεν διευκρινίστηκε ποιο από αυτά τα μικρόβια παρείχε την προστασία.

Επίσης ``για χρόνια,τα φλαβονοειδή έχουν θεωρηθεί ότι έχουν προστατευτικές ιδιότητες που βοηθούν στη ρύθμιση του ανοσοποιητικού συστήματος για την καταπολέμηση λοιμώξεων. Τα φλαβονοειδή είναι κοινά στη διατροφή μας και βρίσκονται σε τρόφιμα όπως το μαύρο τσάι, ο κίστος, τα βακκίνια και το κόκκινο κρασί.Οι ερευνητές της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου της Ουάσινγκτον με πρώτο συγγραφέα της μελέτης τον Δρ. Ashley L. Steed αναφέρουν στην Science Daily τα αποτελέσματα της συνέργειας των φλαβονοειδών με τα καλά μικρόβια του εντέρου για να μας προστατεύσουν από τη γρίπη και άλλες ιογενείς λοιμώξεις``.

Εφάνη ότι η λειτουργία των μικροβίων του εντέρου εκτείνεται πολύ πέρα από την πέψη της τροφής μας. Χρησιμοποιώντας μοντέλα ποντικών, οι επιστήμονες αποκάλυψαν ότι η ανοσολογική απάντηση δεν εξαρτιόταν μόνο από μια πλούσια σε φλαβονοειδή διατροφή, αλλά αν και το σώμα περιείχε επίσης συγκεκριμένα μικρόβια εντέρου.

Αυτό θα μπορούσε να εξηγήσει γιατί οι άνθρωποι τείνουν να έχουν ποικίλες αντιδράσεις σε λοίμωξη. Περιέργως, αυτός ο μηχανισμός δεν εμπόδισε τα ποντίκια να προσβληθούν από τη νόσο, αλλά η σχέση μικροβιώματος-φλαβονοειδούς ενίσχυσε το ανοσοποιητικό σύστημα και εμπόδισε τη νόσο να βλάψει τον πνευμονικό ιστό.
Ο Dr. Thaddeus S. Stappenbeck, ένας από τους συγγραφείς της μελέτης δήλωσε ότι αναγνώρισαν τουλάχιστον έναν τύπο βακτηρίων που χρησιμοποιεί αυτές τις διαιτητικές ενώσεις για την ενίσχυση της ιντερφερόνης, ενός σηματοδοτικού μορίου που βοηθά στην ανοσολογική αντίδραση.

Αυτό το μικρόβιο, ονομάζεται Clostridium orbiscindens, και φαίνεται να αποικοδομεί τα φλαβονοειδή προκαλόντας την παραγωγή ενός μεταβολίτη που ενίσχυσε τη σηματοδότηση της ιντερφερόνης. Αυτός ο μεταβολίτης ονομάζεται δεσαμινοτυροσίνη (DAT).

Η ομάδα των ερευνητών είδε ότι τα ποντίκια που έλαβαν DAT εμφάνισαν πολύ λιγότερη πνευμονική βλάβη από τη γρίπη σε σύγκριση με τα ποντίκια που δεν είχαν υποστεί αγωγή. . Αυτό το είδος βλάβης προκαλεί συχνά σημαντικές επιπλοκές όπως η πνευμονία στους ανθρώπους. Περιέργως, οι ερευνητές σημείωσαν ότι οι πνεύμονες των ποντικών που έλαβαν DAT είχαν τα ίδια επίπεδα ιικής μόλυνσης όπως τα ποντίκια στα οποία δεν χορηγήθηκε η θεραπεία.

Συμπέραναν ότι, Οι λοιμώξεις ήταν βασικά οι ίδιες. Τα μικρόβια και το DAT δεν εμπόδιζαν την λοίμωξη από γρίπη.. Όμως το DAT κράτησε το ανοσοποιητικό σύστημα δυνατό και εμπόδισε να δημιουργηθούν βλάβες στον πνευμονικό ιστό παρότι τα ποντίκια είχαν ακόμα τον ιό



Natural compound coupled with specific gut microbes may prevent severe flu
Mouse study reveals how gut microbes fight influenza
Date:August 3, 2017
Source:Washington University School of Medicine
Summary:A particular gut microbe can prevent severe flu infections in mice, likely by breaking down naturally occurring compounds -- called flavonoids -- commonly found in foods such as black tea, red wine and blueberries, new research shows.

Original written by Jim Dryden.
Journal Reference: Ashley L. Steed, George P. Christophi, Gerard E. Kaiko, Lulu Sun, Victoria M. Goodwin, Umang Jain, Ekaterina Esaulova, Maxim N. Artyomov, David J. Morales, Michael J. Holtzman, Adrianus C. M. Boon, Deborah J. Lenschow, Thaddeus S. Stappenbeck. The microbial metabolite desaminotyrosine protects from influenza through type I interferon. Science, 2017; 357 (6350): 498 DOI: 10.1126/science.aam5336


Το παρόν άρθρο επιμελήθηκε απο τον ιατρό Παναγιωτακόπουλο Θεοδόση.