Θλάση μυών: Αίτια, συμπτώματα, επιπλοκές αντιμετώπιση και μέτρα πρόληψης

Οι πιο συχνές θλάσεις είναι οι θλάσεις των μυών των κάτω άκρων, όπως η θλάση των μηριαίων μυών, και η θλάση της γαστροκνημίας (γάμπα).

Θλάση είναι η κάκωση/τραυματισμός των μυών. Οι αθλητές έχουν προφανώς περισσότερες πιθανότητες να πάθουν θλάση. Δεν υπάρχει διαφοροποίηση στα φύλλα και τις ηλικίες.


Οι θλάσεις διαχωρίζονται σε τρεις κατηγορίες:

Θλάσεις πρώτου βαθμού (μικρή ρήξη των μυικών στοιχείων)
Θλάσεις δευτέρου βαθμού (μερική ρήξη των μυικών στοιχείων, αλλά διατήρηση της συνέχειας του μυός)
Θλάσεις τρίτου βαθμού (πλήρης διατομή του μυός, δηλαδή κόβεται ο μυς)

Αίτια - Παράγοντες που πυροδοτούν μια θλάση

Το πιο σύνηθες αίτιο μιας θλάσης είναι ο τοπικός τραυματισμός στη περιοχή των μυών, ή στη μυοτενόντιο περιοχή κοντά στις αρθρώσεις.

Άτομα τα οποία ασχολούνται με αθλητικές δραστηριότητες παρουσιάζουν μεγαλύτερη συχνότητα στις θλάσεις. Επίσης άτομα τα οποία έχουν υποστεί θλάσεις στο παρελθόν έχουν περισσότερες πιθανότητες να ξαναπάθουν θλάσεις στην ίδια περιοχή.

Συμπτώματα - Πως εκδηλώνεται μια θλάση

Οι θλάσεις συμβαίνουν περισσότερο στην περιοχή που συνδέεται ο μυς με τον τένοντα και λιγότερο στην κύρια μάζα του μυός. Κύρια συμπτώματα στις καταστάσεις αυτές είναι τα ακόλουθα:

Άμεσος πόνος
Τοπική ευαισθησία στη περιοχή
Ανάπτυξη οιδήματος (πρηξίματος)
Περιορισμός της κίνησης στις κοντινές αρθρώσεις
Συχνά μπορεί άμεσα να παρατηρηθεί εκχύμωση (μελάνιασμα) στην περιοχή της θλάσης. Αυτό λέγεται και αιμάτωμα.

Ποιες είναι οι πιθανές επιπλοκές σε μία θλάση

Οι επιπλοκές στις θλάσεις έχουν άμεση σχέση με την κατηγορία της θλάσης και διαβαθμίζονται αναλόγως. Σε βάθος χρόνου, πολλές θλάσεις μυών είναι πιθανό να δημιουργήσουν επασβεστώσεις από τα αιματώματα που έχουν αναπτυχθεί στη περιοχή. Τα παραπάνω είναι εμφανή στις ακτινογραφίες και δηλώνουν ότι κάποτε υπήρξε τραύμα στο σημείο.

Μέθοδοι αντιμετώπισης μιας θλάσης

Η συντηρητική αγωγή είναι καταρχήν η πρώτη προσέγγιση στην αντιμετώπιση των θλάσεων. Αυτή αποτελείται από:

Περίδεση του μυός (άνω ή κάτω άκρο) με ελαστικό επίδεσμο
Χρήση ναρθήκων ανάπαυσης
Χορήγηση μη στεροειδών αντιφλεγμονωδών φαρμάκων
Τοποθέτηση πάγου τις δυο πρώτες ημέρες
Φυσικοθεραπεία για αποκατάσταση, εφόσον είναι απαραίτητο
Οι θλάσεις δευτέρου και τρίτου βαθμού κατά την εκτίμηση του γιατρού και ανάλογα με άλλες πιθανές βλάβες, χειρουργούνται (συρραφή μυός)

Θλάση – μέτρα πρόληψης

Η προφύλαξη κατά την διάρκεια των αθλητικών δραστηριοτήτων και η ενίσχυση των περιοχών που έχουν ιστορικό θλάσεων με ελαστικούς επιδέσμους, μειώνει τις πιθανότητες τραυματισμού των μυών.

πηγή.iatropedia.gr