Candida…η ασθένεια της εποχής μας

Εάν τυχόν υποφέρετε από αλλεργίες, ακμή, πονοκεφάλους, ανησυχία, ακεφιά, παροξυσμικό εκνευρισμό, κατάθλιψη, κόπωση, κομάρες, δυσκοιλιότητα, διάρροια, φουσκώματα στην κοιλιά, αιμορροϊδες, κακή μνήμη, έλλειψη συγκέντρωσης, μουδιάσματα, χρόνιο βήχα, δύσπνοια, μπουκώματα, ωτίτιδες, εξάνθημα ή μυκητιάσεις στο δέρμα, υποτροπιάζουσες κολπίτιδες, είτε έχετε κατά καιρούς 3-4 από τις παραπάνω ενοχλήσεις, μπορεί ο κοινός παρανομαστής να είναι το μυκητισιακό σύνδρομο – Candida.

CANDIDA είναι ένας ζυμομύκητας που ζει κυρίως στο παχύ έντερο όλων μας, σε αρμονία με μας και άλλα (πάνω από 300 ειδών) μικρόβια της φυσιολογικής χλωρίδας μας. Η φυσιολογική χλωρίδα παράγει μερικά βασικά αμινοξέα, βιταμίνες Κ, μερικές βιταμίνες Β όπως biotin και προστατευτικά για το βλεννογόνο Προπιονικό και Βουτυρικό οξύ.
Η χλωρίδα αποτελείται από: 15% Bacteroeides-Strain που μπορούν να εξελιχθούν σε παθογόνα και 85% Biffidus-Strain μη παθογόνα. Με την διατάραξη της χλωρίδας παράγονται μεγάλες ποσότητες τοξικών ουσιών. Τη διατάραξη της χλωρίδας την εκμεταλλεύεται η Candida και πολλαπλασιάζεται, με αποτελέσμα να αλλάζει μορφή από μη επιθετική σε επιθετική που μπορεί να παράγει πάνω από 70 ειδών τοξίνες. Τα αντισώματα που παράγει ο οργανισμός μας για την Candida κατά κακή μας τύχη εκδηλώνουν διασταυρομένη αντιδραστικότητα με μερικά κύτταρα ωοθήκης και θυρεοειδούς,δηλαδή τους επιτίθενται καταστρέφοντάς τα. Προκαλούν έτσι διαταραχή της λειτουργίας αυτών των ενδοκρινών αδένων και όλου του ορμονικού συστήματος με πληθώρα συμπτώματα.

Τι κινεί την υποψία του μυκητισιακού συνδρόμου

1. Ύπαρξη, στο ιστορικό των παραπάνω προδιαθετικών παραγόντων,

αλλοίωσης της χλωρίδας του εντέρου.

2. Επιθυμία για γλυκά, ζαχαρωτά και τροφές με μαγιά (ψωμί, κρασί,

μπύρα, τυριά κ.τ.λ.)

3. Υποτροπιάζουσες λοιμώξεις στο αναπνευστικό: χρόνιος βήχας,

δύσπνοιες, μπουκώματα στη μύτη, σπυριά στο δέρμα, μυκητιάσεις στα

δάκτυλα των ποδιών και στην περιοχή των γεννητικών οργάνων.

4. Πολλαπλές τροφικές δυσανεξίες – συνηθισμένες τροφές να προκαλούν

πρήξιμο στην κοιλιά, αέρια, δυσκοιλιότητα, διάρροια, αιμορροϊδες και

πόνο, κάψιμο στο στομάχι.

5. Πονοκέφαλοι, αγχώδεις καταστάσεις, εκνευρισμός εσωτερικός,

κατάθλιψη, ακεφιά, κλάμα, απώλεια μνήμης, έλλειψη συγκέντρωσης,

κόπωση, κομάρα, υπνηλία (συνήθως μετά το φαγητό).

6. Πόνος στις αρθρώσεις και στους μυς, σβέρκο, ωμοπλάτη, άκρα, μέση,

και ειδικά όταν επιδεινώνονται με την υγρασία, μουδιάσματα στα άκρα,

κρύα πόδια/χέρια, υπερβολική εφίδρωση.

7. Ενοχλήσεις σχετιζόμενες με την περιόδο, πόνος στην κοιλιά, μέση,

στήθος, νεύρα ή κατάθλιψη, πρηξίματα, μη τακτική περίοδος.

8. Ταχυπαλμίες, ταχυαρυθμίες, σφίξιμο ή πόνο στον θώρακα, τάση

Λιποθυμίας.

9. Αύξηση βάρους

10. Όταν ποτέ δεν είμαστε καλά και οι γιατροί δε βρίσκουν αντικειμενικά

ευρήματα που να εξηγούν τις ενοχλήσεις, και όταν όλα

πηγαινοέρχονται και αυξομειώνονται.


Από τι εξαρτάται η εκδήλωση της ασθένειας, η έντασης της η εικόνα και εξέλιξη της;

Σε κάθε άνθρωπο έχει άλλη ένταση, μορφή και εξέλιξη. Αυτό εξαρτάται από το συνολικό φόρτο τοξινών εσωτερικών και εξωτερικών που έχει να αντιμετωπίσει το ανοσοποιητικό σύστημα του ασθενή όπως και από την κατάσταση αυτού. Το ανοσοποιητικό σύστημα του ασθενή συγκροτείται από το μυελό των οστών, θυμό αδένα, περιφερικά λεμφογάγγλια, σπλήνα, αμυγδαλές, συκώτι και λεμφατικό ιστό του εντέρου.
Επίσης ανήκουν στο ανοσοποιητικό σύστημα 1000 περίπου λεμφοκύτταρα, μονοκύτταρα-μακροφάγα ουδετερόφυλα και 1020 μόρια αντισωμάτων (IgG, IgM, IgA, IgD, IgE). Οτιδήποτε εισέλθει μέσα μας, μικρόβια ή μύκητες, πρωτόζωα, τσιγάρο, καυσαέριο, φάρμακα, συντηρητικά, χημικές αναθυμιάσεις, βαριά μέταλλα, όλα τα αναγνωρίζει και τα εξουδετερώνει το ανοσοποιητικό σύστημα.
Όταν φορτωθεί πάνω από ότι αντέχει, τότε εκδηλώνεται η ασθένεια. Στην διάρκεια αυτής της ‘’πάλης’’ μεταξύ ανοσοποιητικού συστήματος και εισβολέα παράγονται ελεύθερες ρίζες (μόρια ή άτομα που χάνουν ηλεκτρόνια και για να ισορροπήσουν το φορτίο τους, δεσμεύονται με τις πρωτεϊνες διαφόρων κυτταρικών μεμβράνων καταστρέφοντας τα κύτταρα), σε μεγάλες ποσότητες που μπορούν να προκαλέσουν καταστροφές στα κύτταρα μας.

Η εικόνα της ασθένειας θα εξαρτηθεί από το σύνολο φόρτου στο ανοσοποιητικό σύστημα. Άλλη ένταση και εξέλιξη θα έχει το μυκητισιακό σύνδρομο σε κάποιον που καπνίζει, πίνει πολλούς καφέδες και οινόπνευμα, εισπνέει καυσαέριο και χημικές αναθυμιάσεις, από κάποιον που τα αποφεύγει. Εξαρτάται επίσης και από την κατάσταση ανοσοποιητικού συστήματος (κάποιος αλλεργικός είτε κάποιος με ελλείψεις μερικών ενζύμων, είτε αντισωμάτων (κυρίως IgA) εκ γενετής, θα έχει πιο βαριά εικόνα ασθένειας).

Διάγνωση

Το κύριο όπλο στη διάγνωση είναι το ιστορικό:

1. Σχεδόν πάντα υπάρχει ένας και παραπάνω από τους προδιαθετικούς παράγοντες: συχνή χρήση αντιβιοτικών, κορτικοστεροειδών, αντισυλληπτικών, αντιόξινων (Ζantac, Tagamet), μη στεροειδών αντιφλεγμονοδών φαρμάκων στο παρελθόν ή παρόν, ακτινοβολίες, χημειοθεραπεία, χρόνιο στρες, χειρουργεία, γέννες, εκτρώσεις, ζαχαροδιαβήτης, χρόνια δυσκοιλιότητα, λάθη διατροφής-κατάχρησης ζάχαρης και τροφών από άσπρο αλεύρι, πολλές ζωικές πρωτεϊνές και λίπη με λίγες φυτικές ίνες, κατάχρηση συντηρητικών, οινοπνευματωδών, καφέ.

2. Πολλαπλές ενοχλήσεις που ‘’δεν δένουν μεταξύ τους’’ πηγαινοέρχονται και κανείς δεν βρίσκει εξήγηση (πολλές φορές γιατί τις ψάχνει μια-μια), ούτε επιβεβαιώνονται με εξετάσεις αίματος, αξονική τομογραφία, υπέρηχο και ακτινογραφίες.

3. Ποτέ δεν είμαστε καλά εντελώς και κανείς δεν μας πιστεύει. Χαρακτηριστικό στο ιστορικό είναι επίσης όταν πολλά από τα παραπάνω επιδεινώνονται με το στρες, με τα αντιβιοτικά, με την υγρασία, τα πολλά ζαχαρωτά και την έκθεση σε χημικές αναθυμιάσεις. Παρόλο που τα παραπάνω συμπτώματα συμβαίνουν και σε πολλές άλλες ασθένειες, χαρακτηριστικό είναι ότι σε καμία από τις άλλες δεν συνυπάρχουν και μάλιστα να πηγαινοέρχονται και να παραμείνουν χρόνια χωρίς να προκαλούν χειροπιαστή βλάβη, στα όργανα. Η διακύμανση της συμπτωματολογίας οφείλεται στο γεγονός ότι η ποσότητα της Candida αλλάζει, όπως επίσης και το συνολικό φόρτο του ανοσοποιητικού συστήματος.

4. Υψηλός τίτλος αντισωμάτων Candida στον ορό.

5. Αλλαγή στο προφίλ αμινοξέων στα ούρα.

6. Cytotoxic Test με το αντιγόνο της Candida.

7. Bιοσυντονισμός (Bicom)

8. Κινησιολογία

9. Radionics



Συχνότητα και θεραπεία

Είναι συχνή ασθένεια. Πολλοί γιατροί κυρίως Αμερικάνοι, Γερμανοί, Άγγλοι, και Γάλλοι, που ασχολούνται με το θέμα αυτό, εκτιμούν ότι το 10% των ασθενών που περνούν από τα ιατρεία έχουν Candida.

H θεραπεία διαρκεί συνήθως από 3-6 μήνες και συνιστάται:

1. Καταστολή της Candida με: Caprylic Acid (παράγωγο από το γάλα της καρύδα ς) σκόρδο Golden Seal, Paud’Arco (Lapacho) και άλλα που σκοτώνουν την Candida είτε σταματάνε την ανάπτυξη της.

2. Την επαναφορά της φυσιολογικής χλωρίδας με Accidophyllus Biffidus: επιφέρουν τη σωστή χλωρίδα, παράγουν φυσικά αντιβιοτικά που εμποδίζουν την ανάπτυξη της Candida και παθογόνων μικροβίων.

3. Αποκλείουμε επεξεργασμένους υδατάνθρακες και ζάχαρη, δυσανεξικές τροφές, τροφές που περιέχουν μαγιά, μούχλες, μύκητες, (ψωμί, μπύρα, κρασί, τυριά, κλπ., ) για ένα διάστημα γιατί θρέφουν την Candida είτε δίνουν διασταυρομένη δόνηση-αντίδραση.

4. Πρόσθετες ίνες. Απορροφούν τοξίνες, ρυθμίζουν τις κενώσεις.

5. Ενίσχυση του ανοσοποιητικού συστήματος με τον βιοσυντονισμό & body-detox σε συνδυασμό με βιταμίνες, ιχνοστοιχεία, ομοιοπαθητική, αμινοξέα, ένζυμα, βότανα).

6. Άσκηση: βοηθάει να αποβάλουμε τοξίνες.

Tα αποτελέσματα της θεραπείας είναι σε πολλές περιπτώσεις θαυματουργά!



Natural Detox & Hydrotherapy Centre